Co znaczy świętować Wielkanoc? Spróbujmy nieco zgłębić znaczenie tych dni. Potocznie dla wielu to przeżycie ogranicza się jedynie do trudnych przygotowań, składania życzeń, potem przechodzimy do świątecznego odpoczynku i „po świętach”. Oczywiście, każdy z nas szuka jeszcze sposobu, aby znaleźć coś więcej. Dlatego właśnie proponuję naszą refleksję w duchu tego co dzieje się wtedy w liturgii Kościoła.

Mówimy słusznie „Wielkanoc”. Chodzi o wielkie wydarzenie, które miało miejsce po męce i śmierci naszego Zbawiciela, czyli o zwycięstwo Chrystusa nas śmiercią. Wydarzenie niezrozumiałe dla człowieka. Przecież skoro On prawdziwie umarł to jak wrócił do życia? Poranek pierwszego dnia tygodnia, czyli poranek wielkanocny burzył ludzkie schematy myślenia. Nie było to łatwe do przyjęcia, ale przecież prawdziwe. Wymagało zmiany w ludzkim myśleniu. Dla jednych będzie to zwykłe oszustwo i takim pozostaje do dzisiaj. Dla nas jednak jest wielkim wydarzeniem, które ukazuje człowiekowi możliwość wyjścia z jego niewoli zła i śmierci. Zostało to pięknie wyrażone na wschodnich ikonach Zmartwychwstania, gdzie Chrystus trzyma w ręce dekret o nowym losie człowieka. Los człowieka zależy więc od Niego. Warunek jest jeden – stanąć blisko Chrystusa, iść Jego śladami.

Nie możemy jednak zrozumieć obecności Chrystusa Zmartwychwstałego, gdy nie dostrzeżemy śladów Jego męki, Jego ran. Dlaczego przychodzi do nas właśnie z tymi ranami? Nie byłoby bowiem zmartwychwstania, zwycięstwa nad złem i nad śmiercią, gdyby nie było męki i ofiary na krzyżu. Zatem świętowanie Wielkanocy musimy rozpocząć wraz z trudną drogą Jego wyrzeczenia i śmierci. I tu jako ludzie możemy Go naśladować. Możemy ująć sobie nieco pokarmu (post), zrezygnować w tych dniach z rozrywki, podjąć modlitwę i uczestnictwo w długich nabożeństwach. Ale wszystko to ma prawdziwy sens tylko wtedy, gdy wykonujemy je z wiarą i miłością do Chrystusa. Wtedy idziemy Jego śladami.

Gdy w Wielki Piątek i Wielką Sobotę stajemy przy Nim przez nasz ludzki wysiłek, On w poranek Wielkanocny ukaże nam boski promień swego zwycięstwa. Wleje w nasze serca pokój, nową nadzieję i uwrażliwi nas na nowo na prawdziwe piękno, którego przecież nieustannie szukamy.

Zatem świętujmy! Świętujmy tak, by świętość Boga ubogaciła nasze serca!

Ikona Zstąpienia Zbawiciela do Otchłani.

Ks. Stanisław Mieszczak SCJ

Błogosławionych Świąt Zmartwychwstania Pańskiego całej Wspólnocie naszej Archidiecezjalnej Szkoły Muzycznej!